10 May 2012

Farewell..

Συγγνώμη. Για όσα αναγκάστηκες να ζήσεις. Συγγνώμη για όσα αναγκάστηκες να πεις και να κάνεις. Συγγνώμη που σε έβαλα να συγχωρέσεις και να αγαπήσεις λάθος ανθρώπους. Ξέρω, πονάει όταν θυμάσαι κ αυτά τα λόγια δεν σε βοηθούν. Προσπάθησε να ξεχάσεις. Θα 'ναι καλύτερο και για τους δυο μας. Σε λίγο ούτως ή άλλως όλα θα είναι παρελθόν. Γλυκόπικρο μεν, αλλά παρελθόν. Και δεν αλλάζει. 

Συγγνώμη που εμπιστεύτηκες υπερβολικά και τυφλώθηκες απο την αγάπη. Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν και ξεχνάνε εύκολα. Συγγνώμη που σε έκανα να χαρείς με μικρές ελπίδες. Δεν σημαίνουν τίποτα. Θυμήσου αυτό που είπε ένας φίλος "πρέπει να το κάνεις, απλά φρόντισε να περάσεις το καλύτερό σου καλοκαίρι..". Τον ακούς;;;; Έχει δίκιο! 

Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι δεν θα σε ξαναπληγώσω. Άνθρωπος είμαι και με ανθρώπους έχω να κάνω. Ίσως μπορώ να σου εγγυηθώ ότι δεν θα κάνω τα ίδια λάθη. Και σίγουρα όχι με τους ίδιους ανθρώπους. Φτάνει! Ως εδώ!

Συγγνώμη για ό,τι ακολουθήσει. Συγγνώμη που ίσως πάρω λάθος αποφάσεις. Ακούγεσαι πληγωμένη καιρό τώρα.. Και ο χτύπος σου όλο και ηρεμεί.. Και αδυνατεί... Και χαλαρώνει... Συγγνώμη που σε έφερα ως εδώ. Αλλά δεν είσαι μόνη. Μαζί θα φύγουμε. Και όχι στα κλεφτά, όπως συνήθως. Αλλά με το κεφάλι ψηλά.. Γιατί θέλω να πιστεύω ότι φεύγουμε μόνο με νίκες.

Ράγισες πολλές φόρες και όμως αντέχεις κ άλλο. Ελπίζω, καρδούλα μου, κάποια στιγμή να με συγχωρέσεις.

Καληνύχτα.