30/02/2009 Παρασκευή
«Αύριο μετά την εκκλησία τι θα κάνουμε?» ήταν η ερώτηση που μας έκανε η Χάιντι την προηγούμενη των Τριών Ιεραρχών. «Πάμε κέντρο!» συμφωνήσαμε μαζί με την Χιονάτη. Η Μικρή Σάντιμπελ δεν μπορούσε να έρθει γιατί θα πήγαινε Παρνασσό και η Μαγιομέλισσα είχε κλείσει (περίεργο? Όχι καθόλου!!!) Ερχόμαστε την Παρασκευή το πρωί και η Χάιντι μας ανακοινώνει ότι δεν μπορεί να έρθει τελικά!!!!!!!! Τές πα εμείς αποφασισμένες κατεβαίνουμε κάτω και μετά θα συναντούσαμε την μικρή αδυναμία μας το Νουνού (η γλυκιά φατσούλα στην φωτό…) Μετά τα σάντουιτς που κατασπαράξαμε ήρθε και το Νουνού. Η Σέιλορ Μουν με την δημιουργικότητα που την χαρακτηρίζει κατάφερε να κάνει τις κορδελίτσες απ’ τα σάντουιτς extensions!! (Ανεβάζω και εδώ την σχετική φωτογραφία). Επειδή έφυγε το Νουνού όπως όπως το συναντήσαμε μετά. Α!!!! τώρα που το θυμήθηκα!!! Το ήξερε κανείς ότι στην πλατεία Αριστοτέλους υπάρχει ένα άγαλμα του Αριστοτέλη? 11 χρόνια στην Θεσσαλονίκη πρώτη φορά πρόσεχα τον καημένο τον γεράκο. Βγήκα και μαζί του φωτογραφία και στην ίδια πόζα που τον έφτιαξε ο γλύπτης του μάλιστα! (Ε! τι? Δεν θα έβαζα και την δική μου μουρίτσα στο κείμενο?) Παίρνουμε τηλεφωνάκι την Μαγιομέλισσα να δούμε τι κάνει και μαθαίνουμε πως και εκείνη και η Άννα και ο Μους είναι μια χαρά…
Όλα αυτά όμως είναι βλακείες αν σκεφτεί κανείς ότι την συγκεκριμένη μέρα θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε «Ημέρα Καλών Πράξεων Του Toy Story». Γιατί? Καταρχήν υποσχεθήκαμε στους εαυτούς μας πως από ‘δω και μπρος θα κάνουμε κάθε μέρα και από μια καλή πράξη…
Εκεί που καθόμασταν στην Αριστοτέλους μας πλησιάζει ένας μαύρος πλανόδιος πωλητής cd και μας έδωσε από ένα cd τσαμπέ μάλλον για διαφήμιση. Φεύγοντας λοιπόν σκέφτηκα πως δεν μπορούμε να τον αφήσουμε έτσι και γύρισα να του δώσω ένα μπουκάλι παγωμένο τσάι που μας δώσανε (πάλι τσαμπέ) λίγο παρακάτω. Προς την Ναυαρίνου μας σταμάτησε μια μεγάλη κυρία και μας παρακάλεσε να της δανείσουμε ένα τηλέφωνο για να καλέσει γιατί δεν έβρισκε πουθενά καρτοτηλέφωνο. Η Χιονάτη λοιπόν είχε την καλοσύνη να της δώσει το κινητό της. Η χαρά της μετά το τηλεφώνημα δεν περιγράφεται!
Φτάνοντας στην πλατεία Ναυαρίνου λοιπόν, πέφτουμε απάνω σε εκείνα τα ψιλοχαζά καρτελάκια που αναλύουν τον χαρακτήρα σου ανάλογα με το όνομά σου. Μας έκανε εντύπωση εκείνο με το όνομα «Απόστολος». Θέλαμε να του το αγοράσουμε αλλά μετά σκεφτήκαμε να του κάνουμε ένα πιο πρωτότυπο δωράκι. Ο Τόλης είναι ίσως το πιο καλό παιδί που ξέρουμε. Ό,τι και να του κάνεις δεν πρόκειται να παρεξηγηθεί, θα είναι πάντα εκεί για να σε βοηθήσει όταν τον χρειαστείς και γελάει πολύ αστεία, σου φτιάχνει το κέφι. Είναι λίγο γρουσούζης αλλά με τόσα προτερήματα του το συγχωρούμε (Tolis ftw! lol!) .
Ακόμα παραγγείλαμε την τούρτα του προέδρου μας για τα γενέθλιά του την Δευτέρα! Αγοράσαμε φρου-φρου για τον αγώνα της σχολικής μας ομαδάρας στο βόλεϊ, φτιάχνουμε και κορδέλες ασορτί με τις φανέλες τους, ετοιμάζουμε πανώ και η Σέιλορ Μουν θα φέρει και το ντέφι της!!!!! Θα γίνει χ.α.μ.ό.ς.!!!
Γυρνώντας, εγώ, η Σέιλορ Μουν και η Χιονάτη νιώθαμε γεμάτες και μια πληρότητα έρεε σε όλο μας το σώμα!!!...
Ηθικό δίδαγμα: ΚΑΝΤΕ ΚΑΛΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ!...
ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΚΑΤΟΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ!!!
