Παραλογισμος

Όμορφα γραμματάκια. Μπερδεμένες λέξεις πάνω σε άδειες σελίδες που γεμίζουν τώρα την καρδιά σου. Έξω πουλιά. Φωνές μεγάλες, μικρές, κόκκινες, κίτρινες, ροζέ. Φωνές που γεμίζουν τον αέρα. Αέρας καθαρός που γεμίζει τα πνευμόνια σου. Πνευμόνια που γεμίζουν τη ζωή. Η ζωή σου που γεμίζει τους άλλους. Όμορφα χρώματα. Κόκκινο της φωτιάς, κίτρινο του μίσους, το δικό μου της αγάπης σου. Χρόνος που φεύγει. Χρόνια που έρχονται. Χρονολογία μηδέν. Πάλι τα πουλιά. Φέραν την άνοιξη.Ήλιος ζεστός και ηλιοτρόπια πλάι σου. Φτερουγίσματα μακριά. Πάνω στα σύρματα οικογένειες. Στο πράσινο χύθηκαν σαν σπόροι σε φρέσκο χώμα. Λόγια γλυκά αποχαιρετούν. Σκουρόχρωμο φως παράξενης ηρεμίας στο πρόσωπο της πόλης. Γκρι της φωτιάς, γκρι της ζήλιας. Το δικό μου άσπρο της αγάπης σου. Θόρυβος. Σκοτωμός. Πόρτες ανοίγουν. Φωνές ξεχύνοναι στους διαδρόμους.Όχι τα πουλιά. Αν και είναι καλή συντροφιά. Τα πουλιά τιτιβίζουν ακόμα στο πράσινο. Πέντε λεπτά ελευθερίας. Γεμίζουν τα κενά. Αυτά που δεν κατάφεραν να γεμίσουν τα γραμματάκια. Απογοήτευση. Μεγάλες λέξεις τώρα. Φωνές βαριές. Αναζητούν τη λύτρωση. Η λύτρωση μέσα στην ανέχεια.

Και σταματημό δεν έχει...

Happy Birthday To Me!!

Επιτέλους 18!!! Υπέροχη μέρα η σημερινή και ευτυχώς που δεν πήραν κάποια συγκεκριμένα άτομα να ευχηθούν(παλιές κακές εποχές!). Άλλοι πάλι θα ήθελα να ήταν εδώ να μου πουν να τα εκατοστήσω. .. δεν βαριέσαι. Όλα μες στη ζωή είναι.! Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πάτησα επιτέλους αυτά τα πολυπόθητα 18! και θα έχει και παρτάκι την Κυριακή..!! Αυτά είχα να πω βραδιάτικα. Ευχαριστώ για το cheesecake κορίτσια. Ήταν απίθανο αν και άλλοι 

 το καταβρόχθισαν!

S.M

ΜΠΑΜ!

Επρεπε να περιμένω ότι κάποια στιγμή θα έφτανα σε αυτό το σημείο. 'Ελα όμως που όπως πάντα ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά.Ξεκίνησα με την προυπόθεση ότι θα δεχτώ ότι και να γίνει αρκεί να παραμείνω ο εαυτός μου. Ισχύει ακόμα. Αλλά εγώ δεν άντεξα ψυχικά. Το να κάνεις φροντιστήριο στην τρίτη λυκείου είναι το καλύτερο, αλλίως δεν την βγάζεις καθαρή. Το να σου παίρνουν την ψυχή όμως μέχρι να τελειώσεις αυτή την κωλοτάξη είναι ότι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί μέσα στη χρονιά. Είχα σκοπό να σταματήσω την επόμενη βδομάδα.Έτσι κ αλλιώς η ύλη τελείωσε πρίν ένα μήνα. Μου αρκεί να διαβάσω όποτε θέλω εγώ.!Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μου υποβάλλει τι θα κάνω στη ζωή μου και ειδικά κάποιος που με γνωρίζει (φατσικά πάντα) μόνο κάτι μήνες. Δεν τα πάω τα φροντιστήρια. Το είχα δηλώσει απο την αρχή. Δεν λέω η βοήθειά τους ήταν πολύτιμη, αλλά μέχρι εκεί. Παραπάνω δεν πάει!! Είναι δικαίωμά μου να μείνω να διαβάσω έναν ολόκληρο μήνα ΜΟΝΗ ΜΟΥ, χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια. Και γιατί θα πρέπει να κάνω απουσίες απο το σχολείο( που μπορεί να μην έχω και πολλά περιθώρια) για να πηγαίνω φροντιστήριο;;; Επειδή το λένε όλοι; Όλα τα πλέον ρομποτάκια δηλαδή!     Έχω πλήρη επίγνωση του τι γράφω αυτή τη στιγμή και σε καμία περίπτωση δεν κατακρίνω τις επιλογές του καθένα. Όμως έτσι ακριβώς δεν θέλω να κρίνονται ή, καλύτερα, να κατακρίνονται οι δικές μου προσωπικές επιλογές.Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει και τα γράφω όλα αυτά. Κουράστηκα ίσως πολύ και το σκοινί δεν μπορεί να τεντώσει άλλο. Με εκνευρίζει που συνομήλικοί μου αντιδρούν παθητικά σε οτιδήποτε συμβαίνει γύρω τους. Έχουν μπει στο καλούπι της κοινωνίας που διαμορφώθηκε ειδικά για τους ''νεοσύλλεκτους'' και παραμένουν στην αδράνεια. Η δικιά μου ζωή δεν είναι έτσι και δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να την κάνει ό,τι θέλει. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται πολύ κατά του συστήματος και ότι τα λέω εξαιτίας της ηλικίας ή ακόμα και ότι δεν έχω συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει γύρω μου. Αυτή όμως είναι η δική μου πραγματικότητα. Απο τη στιγμή που ισχύουν όλα αυτά για κάποιον δεν είδα να ενοχλείται κανείς. Δεν αντιδρούν πλέον ούτε σε αυτό που τους φαίνεται έστω αντιαισθητικό! Είχα νεύρα όταν ξεκίνησα να γράφω. Τώρα είμαι πιο ήρεμη. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω....

Sailor Moon

Τελειώνουμε....

      Ναι, αυτό ακριβώς..Τελειώνουμε. Δεν μας έμεινε και πολύς χρόνος ακόμα. Άρχισα πάλι με τις απαισιοδοξίες μου. Όλοι περνάνε φάση τέτοια εποχή. Τουλάχιστον οι περισσότεροι. Δεν ξέρω γιατί γράφω εδώ κάτι τόσο προσωπικό. Το CandyMoon το έχω συνηθίσει σαν χαβαλέ. Δεν μου πάει να γράφω τέτοια θέματα εδώ, πόσο μάλλον κάτι τέτοιο.

      Ναι, έχει να κάνει με τις πανελλήνιες, πανελλαδικές, με τις εξετάσεις στις 14 Μαίου τελοσπάντων! Είναι μια άλλη περίοδος της ζωής σου που πρέπει αναγκαστικά να ζήσεις. Περίοδος που officialy τελειώνει και η εφηβεία. Άσχετα αν εσύ συνεχίζεις να είσαι το ίδιο τρελή και αλλοπαρμένη και μετά τα 18! Η κατάσταση γίνεται συχνά απελπιστικά κρίσιμη. Δεν ξέρεις απο που θα σου ξεφυτρώσει το πρόβλημα, που στην τελική δεν είναι και τίποτα σημαντικό αλλά εσένα σου φαίνεται βουνό, λες και είναι το μοναδικό που σου έλειπε τώρα! 

     

      Δεν βρέθηκε κανείς να με προφυλάξει απο αυτό που μου συμβαίνει. Αλλά θα μου πεις γιατί να το κάνει; Τρελός είναι; Ούτε αυτός είχε κάποιον να τον προειδοποιήσει για αυτά που θα περνούσε στις πανελλαδικές. Γιατί να το κάνει τώρα για σένα; Μόνος του τα πέρασε, μόνος σου θα πρέπει να τα περάσεις.. Έτσι είναι αυτα..Και απο τη στιγμή που το πρόβλημα εμφανίστηκε, τρέχα τώρα εσύ να βρεις τη λύση. Εγώ ακόμα την ψάχνω. Και έτσι όπως πάω δεν νομίζω να τη βρω ποτέ.

      

       Στη φάση που βρίσκεσαι όλα σου φαίνονται ανάποδα. Ό,τι και να σου πουν εσύ θα βρεις κάτι και θα το αναιρέσεις. Δεν σου πάει να δεχτείς ότι τα πράγματα μπορεί να είναι μπερδεμένα αλλά είναι και κάπως πιο εύκολα απο οσο τα είχες φανταστεί. Το καταλαβαίνεις κατά τη διάρκεια αλλά συνεχίζεις να μην μπορείς να το δεχτείς. Στην ουσία δεν θέλεις να αποδεχτείς το γεγονός ότι για πρώτη φορά σε αυτή την άθλια ζωή, όλα είναι ξαφνικά στρωμένα και εσύ τα βλέπεις σαν ένα μάτσο στραπατσαρισμένα, μουτζουρωμένα χαρτιά...!

             

             Όλοι λίγο πολύ έτσι νιώθουμε. 

                      Κανείς δεν μπορεί να αποκλειστεί απο αυτό το παιχνίδι.      

                                 Δυστυχώς ή ευτυχώς όλοι καιγόμαστε απο τη μπάλα..

      

         Μέσα απο όλον αυτό τον πανικό (που δεν θα ηθελα με τίποτα να ξαναζήσω) προσωπικά εγώ βίωσα και βιώνω κάτι που δεν είχα καταλάβει πόσο πολύτιμο είναι. Κερδίζεται δύσκολα και αν δεν  το αφήσεις θα χαθεί με την ίδια δυσκολία. Συνειδητοποίησα ότι παρ'όλη την κατάσταση, όλοι ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν. Άλλες σε έβγαλαν για κρέπες και breezers στα κάστρα οργανώνοντας σκηνές αυτοκτονίας ξεπλωμένες στο δρόμο, κάποια άλλη σε άφησε απο 4ωρο φροντιστηρίου και σε πήγε στην κολλητή σου. Άλλοι πάλι έκαναν τα πάντα μέσω ενός τρόπου που παρ'όλο που εγώ τον θεωρώ εντελώς αντιεπικοινωνιακό κατάφερε να με κάνει να νιώσω λίγο καλύτερα : το msn.. Είτε αραδιάζοντας κατεβατά απο κόκκινα γραμματάκια, είτε πετώντας κάθε κοτσάνα προκειμένου να εμφανιστεί ξανά εκείνο το emoticon με τη γλωσσίτσα, και ας έφευγαν 7μερη...

      

           Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μπορεί να είμαστε σε φάση κατάθλιψης (ακόμα περισσότερο τώρα που μπήκε αυτή η κωλοάνοιξη!) αλλά δεν είμαστε μόνοι. Τουλάχιστον εγώ ξέρω πως δεν είμαι και ξέρω ακόμα πολλά άτομα που ενώ πιστεύουν πως το σύμπαν τους έχει ξεχάσει, εγώ τους διαβεβαιώ πως δεν είναι καθόλου μόνοι τους.

    

          Δεν υπήρξε κανείς να με προφυλάξει. Αλλά δεν φαίνεται να το χρειάζομαι ιδιαίτερα..Και ούτε προσπαθώ να προφυλλάξω κανέναν....

                              

                      Εγώ απλά κατέγραψα τις δικές μου πανελλαδικές...!

S.M