Το βιβλίο του Αnthony 'UNDER THE BRIDGE' με επηρρέασε τελικά. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι είχαν συμβεί τόσα πολλά σ'αυτό το τέλειο συγκρότημα. Έβγαιναν στη σκηνή και έδιναν όλο τους το είναι. Τραγουδούσαν τόσο παθιασμένα που νόμιζες ότι θα τους βγει η ψυχή. Και όμως πίσω από τη σκηνή έβγαιναν τα μαχαίρια. Ορίστε! να το λάθος μου. Μιλάω γι'αυτούς σε παρελθοντικό χρόνο λες και είναι οι Beatles. Το σκέφτομαι από τότε που το συζήτησα με τη Φωτεινή. 'Και αν ο Anthony πεθάνει κάποια στιγμή? Τι θα κάνουμε εμείς τότε?' Δεν ξέρω γιατί, αλλά έβαλα τα κλάμματα. Δεν ξέρω αν θα το αντέξω. Πίστευα ότι δεν υπάρχει τραγούδι που να με εκφράζει απόλυτα. Κια όμως το βρήκα. Και μάλιστα είναι πάνω από ένα. Τα τραγούδια τους μιλάνε κατευθείαν στην ψυχή σου. Εκφράζουν ακριβώς τα συναισθήματά σου, σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν είσαι. Και το καταφέρνουν αυτό γιατί γράφτηκαν για ανθρώπους, μέσα από ιδιαίτερα συναισθήματα γι'αυτούς. Και όχι απλά για να βγάλουν λεφτά και να αποκτήσουν δημοσιότητα. Το κάθε τους τραγούδι εκπροσωπεί τους ίδιους και τους δικούς τους ανθρώπους. Πιστεύω όμως ότι παρ'όλο που έχουν φτάσει μέχρι εδώ, το χρωστάνε σ'ένα και μοναδικό άτομο. Τον Hillel. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή όλων τους. Έδωσε τις βάσεις με τις οποίες συνέχισαν την επιτυχία τους. Ήταν ο συνδετικός τους κρίκος. Και έφυγε όπως ακριβώς είχε εμφανιστεί. Ξαφνικά. Αφήνοντας όλο το συγκρότημα άφωνο. Ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα. Και καταπληκτικός κιθαρίστας...
I LOVE ALL OF YOU MY FRIENDS ARE SO DISTRESSED
HURT BY THE COLD AND STANDING ON
SO HARD AND LONENLY TOO THE BRINK OF EMPTINESS
WHEN YOU DON'T KNOW YOURSELF NO WORDS....... I KNOW
OF TO EXPRESSTHIS EMPTINESS
MY FRIENDS
Μπορεί να μην τον ήξερα πριν 2 χρόνια αλλά αισθάνομαι σα να τον γνωρίζω αιώνες.
Goodbye Hillie Slovak
Bye Bye Slim 1988
sailor moon...
No comments:
Post a Comment